Türkçedeki az bilinen 100 kelime

Çok dikkat ve özenle davranan veya böyle davranılmasını isteyen kimse. Olacakları önceden hissetmek, tahmin etmek. Yalnız kendini düşünen, kendi çıkarlarını herkesinkinden üstün tutan kişi. Bilgiçlik taslayan kimse. Büyük cins arı. Kalbin ortasındaki gizli günahların saklı olduğu sanılan siyah beneğe, karalığa denir. Kaygısı olmayan, rahat kişi. Ortalık karıştıran kimse. Daha çok bir komedi oyuncusunun rolünün parçası olarak, şakalar, gülünç fıkra ve hikâyeler; gülünç anlamındadır. Peşi sıra, hemen. Birdenbire öfkelenme. Esasında, aslında. Teşekkür borcu bulunan. Yazgı. Eskiden yeniçerilerin kullandığı, uzun, ağır, namlusu eğimli, iki yanı da keskin bir tür kılıç. Hayalde canlandırma. Utanmaz, edepsiz konuşan. Gerekli olmadığı halde, kulağa hoş gelen, gösterişli sözcükler kullanma. Şair ve yazarların gerçek isimleri yerine kullandıkları takma adlardır. İçi kan ağlayan. Denge. İncelikli olmayan, bayağı, kibara yakışmayacak biçimde. Yeniden canlanmak. Yağmur serpintisi. Güçlü becerikli, çevik, enerjik. Kadife, şeftali gibi meyvelerin üzerinde bulunan ince tüy. Söylev, söylem. Davula sol elle vurulan ince değnek. Aykırı, ters. Düğün yemeği. Surat asmak. Vücutta el, kol, ayak ve bacaklar başta olmak üzere bir bölgenin uyuşması sonucu ortaya çıkan hafif sancı. Hediye, armağan. Kaba saba, görgüsüz insan. Fasulye. Gemileri iskele, rıhtım veya şamandıraya bağlamaya yarayan kalın halat. Birdenbire öfkelenme, köpürme, parlama. İnsan aklının alamayacağı, şaşırtıcı, olağanüstü olay, mucize. Eskiden işe yaramayacak duruma gelen hasta, zayıf ve yaşlı at, eşek gibi hayvanları doğaya salma işlemi. Saçları ağarmaya başlamış orta yaşlı erkek. Borçlu hissetme. Giysinin uygun gelmeyip kabarık kalması. Sakar. Kısa boylu olan kimse. Karga. Tarla ve bahçelerde sınır çizgisi. Değerbilir, vefakâr. Çabuk olmak, acele etmek. Arkasından kovalamak. Yıkanmak. Esinlenmek. Her durumda, ne olursa olsun, kesin olarak, kesin bir biçimde. Sözü uzatmadan söylemek gerekirse, sözün kısası, kısacası, özetle. Tadı kaçmak. Gümüş üstüne özel bir biçimde kurşunla işlenen kara nakış. Gönülden olan, candan, sevecen. Ucu bucağı olmayan, sonsuz, sınırsız. İnsanlardan çabuk sıkılan, kalabalık ortamdan hoşlanmayıp yalnızlık isteyen kişi. Berceste, edebiyatta öz, güzel, latif, ince anlamlı, kolayca hatırlanan, uapısı sağlam dize ya da beyittir. Başkalarının sırtından geçinen kişi. Vazgeçilmez olan, acele yapılması lüzumlu bulunan. Saf, temiz kalpli, kolayca aldatılabilen. Dış görünüşe ve gösterişe önem vermeyen, görmüş geçirmiş, babacan insanlar için kullanılan bir sıfattır. Ay'ın etkisiyle huyunun değiştiği sanılan kimse. Uyanık, akıllı, güçlü hafızalı kişi. Çığlık, yaygara, feryat. Birbirinin içine girerek çözülemeyecek biçimde karışmış olan, iç içe geçmiş, çapraşık. Sinirlenerek herhangi bir eşyayı atabildiği en uzak noktaya atmak. Zaman bakımından geçmiş, geride kalmış. Yağlı, salçalı ve sulu yemek. Kötülerin arasında daha iyisi. Beyhude, faydası olmayan söz. Karşılıklı olarak. Bir yana bırakılsa da, hesaba katılmasa da, vazgeçilse de. Arkadaş, yakın dost, sohbet arkadaşı. Belli etmeden kendini ilgilendirmeyen şeyleri öğrenmeye çalışma. Araya soğukluk girmiş, bozulmuş dostluğa denir. Değersiz, bayağı, kötü. Boş yere, boşuna, amaçsız, nedensiz, rastgele. Şımarık, nazlı yetiştirilmiş kimse. Dağılma, geçme, yayılma. Cana yakın, sevimli, uysal. Tüyler ürpertecek denli korkunç, yürek parçalayan, acı acı. Bir kişinin veya bir eşyanın dışarıdan görünen dış yüzü. Şen şakrak ve girişken kişi. Üstün nitelikli insan. Deniz veya okyanuslarda güneş ışığının ulaşamadığı en derim kısım. Kalıcı, sağlam, sürekli, devamlı. Rahatına, keyfine çok düşkün kişi. Bayramlaşma, birbirinin bayramını kutlama. İpe sapa gelmez, değersiz, önemsiz, uydurma, saçma söz. Boğazına düşkün. İyi özellik, iyi nitelik. İçi kan ağlayan. Tadı acımtırak, ekşimsi ve buruk olan. Delicesine sevmek. Olgunlaşmamış meyve. Karamsar, umutsuz, mutsuz. Vazgeçilmez olan, acele yapılması lüzumlu bulunan.

Türkçedeki az bilinen 100 kelime

Müşkülpesent