Şeyh Sadi'nin Bostan ve Gülistan'ından alıntılar

'Marifet kapısı, kendilerine karşı bütün kapıların kapandığı kimseler için açıktır.' 'Barışık olmak istersen düşmanla, ardından kötü sözler etse de, sen onun yüzüne karşı iyi şeyler söyle. İnsanları inciten, diliyle incitir ya; sen de acı sözler duymak istemezsen, iyilikle tatlandır onun ağzını.' 'Birini mevkinden çıkarırsan, bir müddet geçtikten sonra suçunu affet. Ümit besleyen kimsenin muradını vermek, mahpusun bağını çözmekten bin kat iyidir.' 'Allah'ın emrinden dışarı çıkma ki, senin emrinden de hiçbir şey dışarı çıkmasın.' 'Kendisinden fazlasıyla iyilik gördüğün kimseye fenalık etmen insanlık değildir.' 'Bir kimsenin günahı üzerine hiddetlenirsen onu cezalandırmadan önce iyi düşün taşın. Çünkü Bedahşan lalini kırmak kolaydır, lakin kırılan şeyi sonradan eklemek imkânsızdır.' 'Hedefe, okun gezi elindeyken nişan ol, ok yaydan fırladıktan sonra değil.' 'Konuşmadan bir köşede oturan sağırlarla dilsizler, dilini tutamayan kimseden daha üstündür.' 'Akıllının önünde susmak terbiye gereği ise de, sen yeri gelince söylemeğe bak. İki şey insanı çileden çıkarır: söylenecek yerde ağız açmamak, susacak yerde lakırdı etmek.' 'Düşün, sesini ondan sonra çıkar ve 'kes' dedirtmeden önce sözü kes.' 'İnsan hayvandan konuşmakla üstündür. Ama doğru konuşmazsan hayvanlar senden üstün olurlar.' 'Yeryüzünün en küçük dağı 'Tur' dur. Ama Allah katında değeri en yüce olan da odur.' 'Tıyneti kötü olan kişi iyilerin nurunu kabul etmez. Kabiliyetsizi terbiye etmek, kubbede ceviz durdurmak gibidir.' 'Çorak toprak sümbül bitirmez. Kötülere iyilikte bulunmak, iyilere kötülük etmek gibidir.' 'Ben kimsenin gönlünü kırmayabilirim. Ama hasetçiye ne yapayım, o kendiliğinden azap içinde.' Nimet içinde iken dostluktan söz açıp, kardeşim! diyeni dost sayma. Dost, dostunun elini onun perişanlığında, çaresizliğinde tutan kimsedir.' 'Her an sana lütufkâr olan kişi bu uzun zamanda bir defa sana sitem ettiyse onu hoş gör.' 'Dostuna sana düşmanlık edebilecek kadar kuvvet verme.' 'Kükremiş fille savaşa kalkışan kişi, akıllı kimsenin nazarında adam değildir. Gerçek adam odur ki; öfkelense dahi saçma söylemez.' 'Kendi ekmeğini yiyip oturmak, altın kemer takıp el pençe divan durmaktan hoştur.'