Cahit Zarifoğlu'nun Motorlukuş kitabından alıntılar

'Dünya yüzünde,insandan daha zalim,daha öldürücü,daha vahşi başka bir mahluk yoktur.' Tam adı Abdurrahman Cahit Zarifoğlu olan ve 1 Haziran 1940'ta Ankara'da dünyaya gelen şair, pankreas kanseri nedeniyle, 1987'nin 7 Haziran günü İstanbul'da vefat etti. 'Çocuklar bir gün karşılaşacakları dış kredi, yardım, hibe gibi kelimelerin, ikili anlaşmaların, teknik işbirliklerin bizler için ne oldukları konusunda şimdiden bilinç altlarında bir direnç kazanmış olacaklardır.' Babasının görevi nedeniyle Şanlıurfa Siverek'te başladığı ilköğrenimini, memleketi Kahramanmaraş'ta tamamladı. Lise öğrenimine Ankara'da devam eden Zarifoğlu, son sınıfta edebiyat ve matematikten bütünlemeye kaldığı için 1955'te başladığı lise öğrenimini ancak 1961 yılında bitirebildi. 'Yavrum bu aslan sanırım bütün aslanlardan daha yetkili bu işe. Ancak kendisine şunu söyle, sık sık denetlesin yüreğini, en ufak bir kibir görse içinde, bıraksın her şeyi, atsın kendini çöllere.' Zarifoğlu, liseyi uzattığı yıllarda kısa süre vekil öğretmenlik yapmasının ardından, tekrar Kahramanmaraş'a döndü ve bir gazetede çalışmaya başladı. Lise yıllarında edebiyatla son derece ilgili bir arkadaş grubunun içinde olan Zarifoğlu'nun ilk şiir ve yazı denemeleri, yerel gazete ve dergilerde yayımlandı. Türk edebiyatının önemli isimlerinden Rasim Özdenören, Alaaddin Özdenören, Erdem Bayazıt ve Mehmet Akif İnan'la Maraş Lisesinde başlayan arkadaşlıkları, hayatlarının sonraki yıllarında 'Diriliş', 'Edebiyat' ve 'Mavera' dergilerinde sürdü. Cahit Zarifoğlu'nun İşaret Çocukları'ndan 20 unutulmaz alıntı Tam dokuz tane çocuk. Ooo, maşallah. Fakat sorarsanız babaya bu kadarı da az. -Aman diyorlarmış ona, bu kadar çok çocuğu doyurmak giydirmek büyütmek zor. Baba da demiş ki: -Onlar daha dünyaya gelmeden Allah onların yiyeceklerini önceden yollar. Böyle de, esas önemlisi bunları yetiştirmek güzel güzel eğitmek. Dininden diyanetinden haberli kılmak. İşte bunun için işine gider işinden gelir. Artan bütün vakitlerini çocuklarına ayırırmış bu baba.' 'Hemen bir cankurtaran çağırın ve bu olayı bir bültenle bütün kırlangıçlara duyurun. Düşmesinler yabancıların tuzaklarına…' Aynı arkadaş grubu, 1956-1959'da 'Yenilik', 'Yeni Ufuklar', 'Seçilmiş Hikayeler', 'Türk Sanatı', 'Varlık', 'Yeditepe', 'Dost', 'Pazar Postası' gibi dergilerde yer aldı ve 'Maraş'ın Sesi' gazetesinin sanat sayfasını hazırlayarak yazı ve eleştiriler yayımladılar. Lise öğrencisiyken bir süre güreşle meşgul olan ve son sınıfı uçma tutkusuyla okuyan Zarifoğlu, 1958 yılında katılmaya hak kazandığı bir planör kursuna, annesinin izin vermemesi üzerine, gizlice katıldı. Yaz boyunca kurs görerek, 'Türk Hava Kurumu Türkkuşu / Milli Model Uçak (B) Sertifikası' alan şair, jet pilotu olmak istediyse de kulağında çıkan rahatsızlık nedeniyle Hava Harp Okuluna giremedi. Zarifoğlu'nun 7'den 77'ye tüm çocuklar için yazdığı özgün eserler 'Küçük kırlangıç bu vahşi yaratığın içerdekilere kötülük yapmaya geldiğini anlayınca koşup çığlıklar atarak haber vermiş. Onlar da bu erken uyarı sayesinde düşmanlarını yakalayıp afiyetle yemişler. Kanlı dişlerini göstere göstere küçük kırlangıca teşekkür etmişler. Aman demiş küçük kırlangıç teşekkür meşekkür istemem, çekilin önümden bir an önce buradan gideyim. Annemin dizinin dibine oturayım. Bir daha dışarı çıkmayayım.' Zarifoğlu, 1960'da çıkışına ön ayak olduğu 'İnkılap' gazetesinde yaptığı haberlerin yanı sıra günlük yazılar yazdı, sanat sayfası hazırladı ve bu sayfada yazdığı yazılar, 1980'de çıkan 'Yaşamak' kitabında topladığı günlüklerinin ilk örnekleri oldu. '-Dinle yavrum dedi anne kırlangıç, bu anlattıkların, yani sürat, insanlar için olabilir, ama bizim için değil. Biz zaten hiç zaman öldürmeyiz. Her şey binlerce binlerce yıldır hepimiz için aynı hızla, aynı zamanda yapılır çatılır. Geriye bir şey kalmaz ki fazla zamana ihtiyacımız olsun.' Cahit Zarifoğlu, 1961'de İstanbul Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Alman Dili ve Edebiyatı Bölümüne girdi ama üniversite yılları maddi imkansızlıklar içinde geçti. Üniversite öğrenimi için gittiği İstanbul'da Necip Fazıl Kısakürek ve Sezai Karakoç'la tanışan Cahit Zarifoğlu, yazı hayatı boyunca lisedeki arkadaş grubuyla birlikte hareket etti. Mart 1966'da yeniden çıkmaya başlayan 'Diriliş' dergisi, Cemal Süreya'nın 'Papirüs' dergisi, Memet Fuat'ın 'Yeni Dergi'si ile 'Türk Dili' ve 'Soyut' gibi dergilerde şiirleri yayımlanan Cahit Zarifoğlu, asıl başlangıcını 1965'te, haftalık 'Yeni İstiklal' gazetesinde, Rasim Özdenören'in yönettiği sanat sayfasında yaptı. Burada Abdurrahman Cem ve Cahit Zarifoğlu imzalarıyla peş peşe 13 şiiri çıkan şair, bu şiirlerin tümünü 1967'de yayımladığı ilk kitabı 'İşaret Çocukları'na aldı. 'Dört yaşındaki bir çocuğun bütün attığı taş ne olacak! Elbette kırılmadı ayna ama Mekki büyüyünce zalimleri göstermeyen bütün aynaları kıracak tuz buz edecek.' Kısa bir süre tercümanlık da yapan Zarifoğlu, 1969-1970'te ise 'Hakimiyet' gazetesinde teknik sekreterlik yaptı ve yoğun çalışması nedeniyle üniversiteyi de 10 yılda tamamlayabildi. Zarifoğlu'nun Alman şairi Rilke üzerine hazırladığı mezuniyet tezi bilimsel bulunmayarak reddedilince, arkadaşlarının önerisiyle, tezinde ileri sürdüğü görüşleri bazı tanınmış kişilerden alıntılar gibi göstererek kabul ettirdi. Cahit Zarifoğlu'nun 'Yaşamak' kitabından hayata dokunan 35 alıntı 'Evet, doğru, vahşi alçakça ama gerçek, biz aslanlar ihtiyacımız kadar öldürür ve asla kan kokusu alıp canavarlaşan kurtlar gibi boğup boğup atmayız koyunları, insanları.' Bir süre kağıt ve otomobil firmalarında da çalışan Zarifoğlu, 1972-1973'te, İstanbul'daki bir kolejde Almanca öğretmenliği yaptı. Kısa süreliğine iki kez Almanya'ya giderek dil eğitimi alan şair, Almanya seyahatlerinde otostop yaparak Avrupa'yı dolaştı. Askerlik görevine 1973'te yedek subay olarak İstanbul Tuzla'da başlayan Cahit Zarifoğlu, 1975'de Kars Sarıkamış ve Kıbrıs'ta askerliğini tamamlamasının ardından, aynı yıl Makine Kimya Endüstrisinde memuriyete başladı. 'Eğer tahtımda varsa benden başka bir layık olan, otursun güle güle, ben de su dökeyim onun ellerine. Ama yok zalimse, gaddarsa, akıldan yoksun, nimete nankörse, vururum başını alırım koltuğumu.' Şair, edebiyat çevrelerinde ilgiyle karşılanan ilk kitabını, İnsan Yayınevi adını verdiği bir yayınevinden kendi parasıyla çıkardı ve kitabı yeterince dağıtamadığı için büyük bir kısmı elinde kaldı. Zarifoğlu'nun Eylül 1973'te çıkan ikinci kitabı 'Yedi Güzel Adam', en bilinen eserleri arasına girdi. Zarifoğlu, Sezai Karakoç, Nuri Pakdil, Mehmet Akif İnan, Rasim Özdenören, Erdem Bayazıt ve Alaaddin Özdenören'i 'Yedi Güzel Adam' şiirinde anlatmış ve bu gurubun adı artık, 'Yedi Güzel Adam' olmuştu. 'Onların 'yılan' kelimesini duyar duymaz acele toparlanışlarını ve ellerine taşlar ve sopalar alarak öldürmeye gelişlerini unutmadı. Ve girdikleri kovuğa sopalarını sokup karıştırdıklarını hiç unutmadı.' Zarifoğlu, mütercim sekreter olarak 1976'da TRT'ye geçti ve aynı yıl Necip Fazıl Kısakürek'in aracılığıyla, Abdülhakim Arvasi'nin soyundan gelen Van müftüsü Kasım Arvas'ın kızı Beraat Hanım'la tanıştı ve 19 Ağustos'ta Necip Fazıl Kısakürek'in nikah şahitliğinde evlendi. İçine kapanık bir karakteri olan Zarifoğlu, amatör çizimler de yaptı ve Kısakürek'in bir gün ona 'artist' diye seslenmesiyle, liseden bu yana 'Aristo' olan lakabı, 'Artist' oldu. 'Varsa içlerinde bir aç, varsa bir belada olan muhakkak oturmuş beni bekler… Ondan da haberli olmalıyım. Eğer yoksa böylelerinden haberim, neyse yarar benim krallığım.' Fatma Betül, Ayşe Hicret, Ahmet ve Arife adında 4 çocuğu dünyaya gelen şair, 1983'te TRT İstanbul Radyosuna atandı. Şiirini temelde 'İkinci Yeni'nin kazanımları üzerine kuran ve bu akımda kendi yeniliğinin peşine düşen Zarifoğlu, alışılmadık söz dizimiyle, imge ve bütünlüğe verdiği önemle, Türk şiirine kendi orijinalliğini getirebilen şairlerden biri oldu. Cahit Zarifoğlu'ndan hayata dair 20 etkileyici alıntı 'Acele işe şeytan bulaşır. Bakalım ne diyecek, zaman denen öğretmen?' Şiirleri İngilizce ve Arapçaya çevrilen Cahit Zarifoğlu, 'Yeni Devir', 'Milli Gazete' ve 'Zaman' gazetelerinde Ahmet Sağlam, Abdurrahman Cem ve Vedat Can gibi takma adlarla günlük yazılar yazdı. Son yıllarında çocuk edebiyatına yönelen Zarifoğlu, çocuklar için yazdığı kitaplardan 'Yürekdede ile Padişah' adlı eseriyle, 1984'te Türkiye Yazarlar Birliği Çocuk Edebiyatı Ödülünü kazandı. Şair, pankreas kanseri nedeniyle, 7 Haziran 1987'de İstanbul'da vefat etti. 'Akıl ve yürek, insanı hayvandan yüce kılan şey...!' Eserleri 'İşaret Çocukları', 'Yedi Güzel Adam', 'Menziller', 'Korku ve Yakarış', 'Şiirler' isminde şiir kitapları olan Zarifoğlu, 'Serçekuş', 'Ağaçkakanlar', 'Katıraslan', 'Yürekdede ile Padişah', 'Motorlu Kuş', 'Küçük Şehzade', 'Kuşların Dili', 'Gülücük' ve 'Ağaçokul' isminde çocuk kitapları da kaleme aldı. 'Tencere mencere. Kapak mapak. Kuş muş, rüyalar uykular, Kırlar tarlalar, serçecik merçecik derken, bu toprakların düzeni değişiverdi. Bir gün, bir masal eğrisiyle.' Zarifoğlu, günlük türünde 'Yaşamak', roman türünde 'Savaş Ritmleri' ve 'Anne' eserlerini yazarken, deneme türündeki 'Bir Değirmendir Bu Dünya' ve 'Zengin Hayaller Peşinde' isimli eserlerinin yanı sıra, 'Sütçü İmam' adlı tiyatro oyunununa da imza attı.