Arama
Sadrazam konağına tarihi eser ihyası
İstanbul Büyükşehir Belediye Meclisi, Sultanahmet'teki Tunuslu Hayreddin Paşa Konağı, Baytar Mektebi ve bazı yapıların, "anıt eser" olarak planlara işlenmesine oy birliğiyle karar verdi.
Meclis üyeleri Sultanahmet Camisi'nin güney batısında yer alan ve geniş bir arazi üzerinde bulunan tarihi Baytar Mektebi ek binaları, Tunuslu Hayreddin Paşa Konağı, su terazisi, hamam ve fırın için gerekli değişikliği, oy birliğiyle kabul etti. Böylece söz konusu tarihi yapılar, "Korunması Gerekli Tescilli Anıt Eserler" olarak imar planlarına işlenmiş oldu.
Tunuslu Hayreddin Paşa Konağı, 1895'te tamir edilerek Mülkiye Baytar Mektebi olarak kullanıldı. Okul, 1912'de çıkan İshak Paşa Yangını sırasında yandı. İstanbul Büyükşehir Belediyesi, uzun süre bakımsız kalan buradaki tarihi eserlerin yeniden ihya edilmesi amacıyla 2010'da çalışma başlattı. Restorasyon çalışmalarının adından okuldan günümüze kalan yapı hatları üzerine konak yeniden inşa edildi.
Tarihi binanın giriş kapısı üzerinde Osmanlı Türkçesiyle "Mülkiye Baytar Mekteb-i Alisi" yazısı halen yerinde duruyor. Buranın Osmanlı Devleti döneminde, Sultanahmet'te açılan ilk veteriner okulu olduğu belirtiliyor.
TUNUSLU HAYRETTİN PAŞA KİMDİR?
Islahatçı ve reformcu görüşleriyle tanınan Osmanlı sadrazamı ve mütefekkir.Hayatının ilk yıllarına ait bilgiler yetersizdir. Kafkasya'da bir Rus taarruzu esnasında ailesini kaybettiği, küçük yaşta köle olarak İstanbul'a getirildiği, Nakîbüleşraf ve Anadolu Kazaskeri Kıbrıslı Tahsin Bey tarafından satın alındığı bilinmektedir. Tahsin Bey'in Kanlıca'daki yalısında yetişti.
Bir Rus taarruzu esnasında ailesini kaybetti. Köle olarak İstanbul'da Kıbrıslı Tahsin Bey'e satıldı ve yetiştirildi. 1839'da Tunus Valisi Ahmet Paşa tarafından alınarak Tunus sarayında eğitildi. Askerlik mesleğine girerek ilerledi, 1850'de mirlivalığa kadar yükseldi. Avrupa kültürüyle ilk teması, önce Tunus'taki Fransız subayları sayesinde oldu. Avrupa'yı şahsen ilk görüşü 1846'da Ahmet Paşa'nın Paris ziyareti sırasındadır. Bir hukuki dava dolayısıyla, Tunus hükümetinin temsilcisi olarak Paris'te kaldı (1853—1856). Fransızcayı ve Fransız kültürünü iyi öğrendi, önemli dostlar edindi.