10 ünlü yazar ve hayvan dostları

Charles John Huffam Dicken, 1859 yılında yazdığı 'İki Şehrin Hikayesi' adlı eseri hala tüm zamanların en çok satan romanı olma başarısına sahiptir. Dickens, bu başarısına ilaveten aynı zamanda okurlarını ince mizahın peşinden sürükledi. Charles Dickens gerçek bir hayvanseverdi. Kedileri, köpekleri, kanaryası, kartalı ve Grip isimli kuzgunu oldu. Grip sesleri taklit etmeyi öğrenmişti ve Dickens kuşun çıkardığı sözcükleri kaydetmeye bayılıyordu. Dickens bu kuzgunu öylesine seviyordu ki Grip vefat ettiğinde onun içini doldurtmakla kalmadı, Grip'i Barnaby Rudge adlı romanında bir karaktere dönüştürdü. Dickens'ın kuzgununun gerçek adı Grip'ti. Grip, romandaki adıyla Chip, baş karakterle birlikte dolaşır ve gelecekle ilgili sözler söylerdi. O zamanlar genç bir yazar olan Edgar Allan Poe seyahatlerinden biri sırasında Dickens ve Grip ile tanıştı. Rivayet odur ki Edgar Allen Poe'ya kuzgunlar konusunda yazması için ilham veren de Grip oldu. Poe'nun ilgisini çeken bu kuzgun, adeta bir ilhama dönüştü ve 1845 yılında yayımlanan Kuzgun şiirinin yazılmasıyla ölümsüzleşti. ''Bugüne kalmış bir Kuzgun pancuru açtığım zaman. Bana aldırmadı bile, pek ince bir hareketle Süzüldü kapıya doğru hızla uçarak yanımdan, Kondu Pallas'ın büstüne hızla geçerek yanımdan, Kaldı orda oynamadan. Gururlu, sert havasına kara kuşun alışınca Hiçbir belirti kalmadı o hazin şaşkınlığımdan; 'Gerçi yolunmuş sorgucun' dedim, 'ama korkmuyorsun Gelmekten, kocamış Kuzgun, Gecelerin kıyısından; Söyle, nasıl çağırırlar seni Ölüm kıyısından?' Dedi Kuzgun: 'Hiçbir zaman.' 'Bir kedinin duygusal bir dürüstlüğü vardır: insanlar ise kendi duygularını saklarlar. Kedi ise bunu yapmaz.' Sade üslubu ve yazma tekniğini eserlerine çok başarılı şekilde yediren Ernest Hemingway, yirminci yüzyılın en önemli yazarları arasına girdi. Sert tavırlarıyla bilinen Hemingway'ın kedilere olan aşırı düşkünlüğü biraz şaşırtıcıdır. Yazarın kedilere olan ilgisi bir gemi kaptanının kendisine altı parmaklı bir kedi yavrusu hediye etmesiyle başladı. Hediye edilen bu kedi polidaktiliydi. Yani fiziksel olarak genetiği bozuktu ve patilerinde altı parmak vardı. Hemingway kediye 'Pamuk Prenses' adını verdi. Bu sevdasını yazılarında da öyle çok dile getirdi ki genetiği bozuk kediler bir süre sonra 'Hemingway'in kedileri' olarak anılmaya başladı. Yazar Pamuk Prenses adını verdiği bu kedinin ardından gittikçe daha çok kedi sahiplenmeye başladı. İşin ilginç yanı ise bu kedilerin çoğunun da altı parmaklı oluşuydu. Yazarın bir müzeye çevrilen Florida'daki evini ziyaret eden konukları orada yaşayan kedilerle karşılaşırlar. Hepsinin cinsi başka ancak neredeyse hepsinin patilerinde altı parmak var. Tahmin edileceği üzere bu kediler Pamuk Prenses'in torunlarıdır. ''Eğer bir insan kedileri seviyorsa benim de dostum ve yoldaşımdır, başka bir açıklamaya gerek duymam.'' Samuel Langhorne Clemens, daha çok takma adıyla bildiğimiz Mark Twain, kedilerle kurmuş oldukları bağ edebiyat dünyasında kendine yer buldu. Daktilo makinesini ilk satın alanlardan birisi olan Mark Twain, daktilo ile yazan ilk romancı olarak da anılır. Twain'in kedigillere olan sevgisi, kendi yazısında da belirgindir. Kediler, Tom Sawyer'in Maceraları gibi en ünlü eserlerinde kendilerine yer buldular. Bambino, şahsına münhasır karakterleriyle yazarlara sadece dostluk etmedi aynı zamanda yazarların pek çok eserine de konu oldu. ''Bir kediye asla karşı koyamam, hele de mırmırlayan bir kediye. '' Mark Twain kedisi Bambino'yu çok seviyordu. Öyle ki Bambino, bir gün ortadan kaybolunca telaşlı yazar gazeteye bir kayıp ilanı verdi. Neyse ki Bambino bir sonraki gün komşunun bahçesinde ortaya çıktı ve hemen eve geri alındı. Ancak yazarın gazetedeki ilanını gören hayranları uzunca bir süre farklı farklı kedileri Bambino olduğu iddiasıyla Mark Twain'in evine taşımayı sürdürdüler. ''Flush'ı gördüklerinden çok kokladıkları hayrete düşürüyordu.'' Edebiyatta kadının yerini ''hayal edildiğinde çok önemli, pratikte ise tamamen önemsiz'' sözleriyle ifade etti. O kadın olmanın gururunu yaşadı. Virginia Woolf denince akıllarda çok renkli bir portre canlanır. Virginia Woolf, cocker cinsi köpekleri çok severdi ve aynı cinsten köpeği Pinka da çoğu zaman yazarın yanında olurdu. Woolf ayrıca şair Elizabeth Barrett Browning'in cocker spaniel cinsi köpeği Flush'ın kurgusal bir biyografisini kaleme aldı. Virginia Woolf, bu kısa romanda aristokrasi heveslisi Flush'ın yaşam öyküsünü anlatırken, aynı zamanda Viktorya Dönemi'ni ve o dönemdeki toplumsal yapıyı ustalıkla eleştirdi. Kitabı incelemek ve satın almak için tıklayınız… Roman ve denemeleriyle tanınan Flannery O'Conner tavus kuşlarından çok hoşlanırdı. Georgia'daki çiftliklerinde yüzden fazla tavus kuşu büyütmüştü yazar, denemelerinde de bu güzel hayvanlardan 'Kuşların Kralı' olarak bahsetti. O'Conner, tavus kuşlarına duyduğu bu tutkunun yanı sıra ördekler, deve kuşu gibi birçok tür besledi. Tüm kuş türlerine düşkün olan yazar, tavuğuna geri geri yürümeyi öğretti. Kurt Vonnegut'un hayalinde canlandırdığı evren kurgusu, rastgele tercihler ve uyumsuzluklar üzerine kuruluydu. Hümanizmi esas alan yaşamı ve eserleri ile Vonnegut, silahlanmanın anlamsızlığını dünyaya göstermeye çalıştı. Pumpkin, Kurt Vonnegut'ın yanından ayırmadığı, tüylü ve gürültücü küçük köpeğinin ismiydi. Yazarın kendisi köpeklere duyduğu sevgiyi şöyle ifade etti: 'İnsanlara duyduğum sevgiyle köpeklere duyduğum sevgiyi birbirinden ayırmam çok güç.' Gertrude Stein, okurlardan çok yazarlar üzerinde etkili olan bir yazardır. Yazar var olan edebiyat ve dil kurallarının ötesine geçerek dil ve anlam bütünlüğünün parçalanmasına dayalı, noktalama işaretlerinin olmadığı yeni bir yazı tarzı geliştirdi. Stein, beyaz kanişleri çok seviyordu ve beslediği tüm beyaz kanişlere Basket adını verdi. Beyazlığını koruyabilmesi için Basket'e her gün sülfürlü su ile banyo yaptırılıyor, sonrasında ise Stein misafirlerinden Basket kuruyana dek onu bahçede kovalamalarını istiyordu. John Steinbeck'in okurları, yazarın köpeği Charley'nin adını muhtemelen daha evvel duymuşlardır. Yazarın ''Köpeğim Charley ile Amerika Yollarında'' kitabı Charley ile yaptıkları yolculuklar hakkındadır. Fakat yazarın setter cinsi diğer köpeği Toby de adını başka bir yöntemle edebiyat tarihine yazdırmayı başardı. Zira Toby yazarın kült romanı Fareler ve İnsanlar'ın ilk taslağını afiyetle yemiştir. İşin kötüsü Toby'nin mideye indirdiği dışında başka taslak da yoktur ve Steinbeck romanın başına oturup onu sıfırdan yazmaya mecbur kaldı. Ne yazık ki Toby'nin mideye indirdiği taslağın neye benzediğini asla bilemeyeceğiz. John Steinbeck, gençliğinden beri bir gezi tutkunuydu. Daha 20 yaşlarındayken Pasifik Okyanusu'na açılma hayalleri kuruyordu. Henüz yazarlık serüveninin başındayken dahi ülkesini ve insanlarını gezip görerek tanımayı şiar edinmişti. Ona Nobel Ödülü'nü kazandıran da ülkenin 'ruhunu' bu denli anlayabilmiş olmasıydı. Ne var ki 1960 yılına gelindiğinde Steinbeck, önceden tanıdığı ve romanlarında resmettiği Amerika ve Amerikan halkını değil, etrafında açıktan açığa tüketim toplumuna dönüşmüş ve bencilliği içine işlemiş bir Amerikayı bulur. Kitabı incelemek ve satın almak için tıklayınız… Sartre, 1964'te Nobel Edebiyat Ödülü'nü ilk kez geri çeviren kişi oldu. Bazıları için 20. yüzyılı omuzlayan en büyük entelektüeldir. Ama Sartre bunların ötesinde tam bir filozoftu. Varoluşçu felsefenin en önemli düşünürlerinden olan Sartre'nin kedisinin ismi 'Nothing'' (Hiçbir şey)'dir. Lord Byron, geniş kitleleri etkisi altında bırakmasıyla ilk 'Süperstar' kabul edildi. Bu özelliğinin yanı sıra eksantrik şair, hayvan dostlarını çok severdi. Keçiden kunduza, yavru ayıdan köpeğe hemen hemen tüm hayvanları evinde besledi. 1800'lerin başında Trinity College'a okumaya giderken köpeğini de yanında götürmek istedi fakat kampüse köpek kabul edilmiyordu. Bunun üzerine şair yanında bir ayıyla çıkageldi! Bir dostuna yazdığı 1807 tarihli mektupta ayısından şöyle bahsetti: 'Yeni bir dost edindim, bu dünyadaki en iyi dost, evcil bir ayı! Onu buraya getirdiğimde bana onunla ne yapmayı düşündüğümü sordular, ben de 'Arkadaş olacağım!' dedim.' Sabitfikir