Mehmet Niyazi Özdemir

Mehmet Niyazi Özdemir, ilk ve ortaokulu Sakarya'da okudu. Liseyi İstanbul Haydarpaşa Lisesi'nde tamamladıktan sonra İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni kazandı ve 1967'de buradan mezun oldu. Aynı zamanda Edebiyat Fakültesi'nde felsefe bölümünden de mezun oldu. Mezuniyetinden sonra eğitim hayatına felsefe alanında devam etmek istedi ve böylece felsefede doktora yapmak için Almanya'ya gitti.

Türkiye'ye 1988 yılında dönüş yapan Özdemir, Tercüman ve Zaman gazetelerinde yazdı. 2016 yılında ise Yeni Şafak gazetesinde yazmaya başladı.

Genç Akademi, Nizâm-ı Âlem, Türk Yurdu, Ufuk Çizgisi gibi dergilerde makalelerini yayımladı.

Mehmet Niyazi Özdemir, 11 Mayıs 2018'de vefat etti. Naaşı Karacaahmet Mezarlığı'na defnedildi.

Lise yıllarında Nihal Atsız'ın eşi Bedriye Hanım ve Mahir İz gibi hocalardan dersler alan Özdemir'in edebi serüveni, hocalarının tesiriyle başladı. Lise yıllarında Büyük Doğu dergisiyle tanışması, Özdemir için önemli bir merhaleydi.

Edebi kişiliğinin gelişmesinde rol oynayan isimler ise Necip Fazıl Kısakürek, Ziya Nur Aksun, Hilmi Oflaz, Osman Yüksel Serdengeçti ve Erol Güngör'dü. Marmara Kıraathanesi'nde katıldığı edebi sohbetler genç Niyazi'yi her geçen gün edebiyata biraz daha yaklaştırıyordu.

Özdemir'in yetiştiği dini ve milli çevre, tarih ve edebiyat şuurunu şekillendiren unsurlardan oldu. Babasının Balkan ve Çanakkale savaşları gazisi olması, yazarın milli ve dini duyguları; çocukluğundan itibaren özümseyerek ilerleyen yıllarda edebi eserlerine nakşetmesine olanak tanıdı.

Hayatı boyuncuna özel veya resmi herhangi bir işte çalışmayan Özdemir, tüm yaşamını kütüphanelerde geçirdi. İlim ve irfan yoluna kendini adayan yazar, "kütüphanede yaşayan adam" unvanını aldı.

Mehmet Niyazi Özdemir, İSAM Kütüphanesi açıldıktan sonra bütün okuma ve yazma faaliyetlerine burada devam etti. Hayatının son dönemlerinde eserlerini İSAM Kütüphanesi'nde kaleme aldı.

Varolmak Kavgası (1969, yeni biçimi 1988)
Çağımızın Âşıkları (1977, İki Dünya Arasında adlı yeni biçimi 1992)
Ölüm Daha Güzeldi (Tahir Mihmandarlı'nın hayatı, 1982)
Yazılamamış Destanlar (1989)
Çanakkale Mahşeri (1998)
Dâhiler ve Deliler (2001)
Yemen! Ah! Yemen (2004)
Daha Dün Yaşadılar (2006)
Doğunun Ölümsüz Çocuğu (2009)
Plevne (2011)
Kanije (2014)

Bayram Hediyesi (1971, yeni biçimi 2001)

İthâfât (2012)

Millet ve Milliyetçilik (1980)
İslam Devlet Felsefesi (1988)
Türk Devlet Felsefesi (1989)
Medeniyet Ülkesini Arıyor (1991)
Türkiye'nin Meseleleri I / Kültür (1992)
Türkiye'nin Meseleleri II / Devlet (1992)
Medeniyetimizin Analizi ve Geleceği (2000)
Millet ve Şark Milliyetçiliği (2000)
Türk Tarih Felsefesi (2008)