Merraküşi

Câmiʿu'l-mebâdiʾ ve'l-gâyât fî 'ilmi'l-mîkât adlı eserinde yer alan 1281 yılına ait güneş ve yıldızlarla ilgili tablolar onun bu tarihte hayatta olduğunu gösterir. Bu sebeple bazı modern kaynakların ölüm tarihi olarak verdiği 1262 yılı doğru değildir.

Câmi'u'l-mebâdi' incelendiğinde onun kendinden önceki ilmî birikime hakkıyla vâkıf olduğu anlaşılmakta ve Batlamyus, Hârizmî, Fergânî, Bettânî, Ebü'l-Vefâ el-Bûzcânî, Bîrûnî, Zerkâlî, Câbir bin Eflah gibi bilginlerin matematik ve astronomiye dair çalışmalarından yararlandığı ve onlardan çeşitli nakillerde bulunduğu görülür.  Astronomiyle ilgili kendi gözlemleri ve hesaplama sonuçları ile çeşitli gözlem aletlerinin düzenlenmesine ve kullanımına dair verdiği önemli bilgilerdir. Onun özellikle gözlem aletlerinin tarihi konusunda en değerli kaynak olma vasfını taşıyan Câmi'u'l-mebâdi' adlı eseri için Kâtib Çelebi "bu sahada yazılanların en büyüğü" ifadesini kullanmıştır.

Bunlardan Topkapı Sarayı Müzesi Kütüphanesi'ndeki nüsha Fuat Sezgin tarafından tıpkıbasımı yapılarak neşredilmiştir. 19. yüzyılın başında şarkiyatçıların ilgisini çeken kitabı Jean-Jacques Sédillot Fransızcaya çevirmeye başlamış, fakat ömrü çalışmasını bitirmeye yetmemiştir. Ardından oğlu Louis-Amelie Sédillot tercümeyi tamamlayarak Traité des instruments astronomiques des arabes adıyla iki cilt halinde yayımlamıştır. Başka bir nüshası bilinmeyen kitapta yazarın adı Ebü'l-Hasen Ali bin Hasan el-Merrâküşî şeklinde kaydedilmiştir. Manzum tarzda kaleme alınmış olan eser diyet ve yiyeceklerin sağlıkla ilişkisi konusundadır.